Κόρνελ, Έρικ

(Eric A. Cornell, Πάλο Άλτο, Καλιφόρνια 1961 –). Αμερικανός φυσικός. Πήρε πτυχίο φυσικής από το πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Το 1990, αφού έλαβε τον διδακτορικό τίτλο του στον τομέα της ατομικής φυσικής από το πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης ΜΙΤ, συμμετέχοντας στο πείραμα συντονισμού της συχνότητας ενός μοναδικού ιόντος με κύκλοτρο, συνέχισε στα ερευνητικά εργαστήρια του πανεπιστημίου του Κολοράντο, όπου συμμετείχε στις πειραματικές έρευνες ψύξης μέσω λέιζερ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, παράλληλα προς το ερευνητικό του έργο που αφορούσε τη συμπύκνωση κατά Μποζ-Αϊνστάιν, άρχισε να επεκτείνει τις τεχνικές της ψύξης με λέιζερ σε στερεά συστήματα σταθερής κατάστασης, επιχειρώντας να κατασκευάσει κυματοδηγούς για υλικά κύματα. Το 2001 μοιράστηκε με τους Βόλφγκανγκ Κέτερλε και Κάρλ Βίμαν το βραβείο Νόμπελ φυσικής για το επίτευγμα της συμπύκνωσης κατά Μποζ-Αϊνστάιν στα αραιά αέρια των αλκαλικών ατόμων και για τις πρώτες θεμελιώδεις μελέτες των ιδιοτήτων των συμπυκνωμάτων. Το 1995 οι τρεις επιστήμονες επιβεβαίωσαν πειραματικά τη θεωρία των Μποζ-Αϊνστάιν, με άτομα νατρίου και ρουβιδίου σε θερμοκρασία 20 nk (νανοκέλβιν) πάνω από το απόλυτο μηδέν. Στιγμιότυπο από την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ στον Αμερικανό φυσικό Έρικ Κόρνελ, το 2001 (φωτ. ΑΠΕ).